Opera, Opseg 2impensis Talboys et Wheeler, 1825 |
Ostala izdanja - Prikaži sve
Uobičajeni izrazi i fraze
alii AMAR amor Andromache aquæ aquas aquis arma arte Augusti Augustus BURM Cæsar Cæsaris carmina causa CIOF cujus curæ Deos designat Deus docet dominæ ego sum Eleg ELEGIA Epist EPISTOLA erit exsilium facta fortuna fuisse Græcis habet hæc HARLES HEINS Heinsius hinc Homeri hujus illa ille Inque intelligit ipsa ista læta Latio Livia magis mala male meæ meis Merula meum MICYL mihi munera Musa Naso Nec tamen neque nomen nomina nostræ nulla numina nunc omnibus opus Ovidii Ovidius pæne pars patriæ pectora pœnæ poeta poetæ PONT Ponto posse potest præ præter precor puellæ puto quæ Quæque quamvis quis quum Regius sæpe scilicet scripti Scythia semper sensus sine sive suæ tellus tempore terra tibi Trist tuæ tuis tunc turba tuum unus urbe Utque venit Venus verba Verpoort vers versus veteres vide Virg vitæ καὶ
Popularni odlomci
Stranica 151 - Cum subit illius tristissima noctis imago, Qua mihi supremum tempus in Urbe fuit, Cum repeto noctem, qua tot mihi cara reliqui, Labitur ex oculis nunc quoque gutta meis.
Stranica 154 - Ter limen tetigi, ter sum revocatus, et ipse 55 indulgens animo pes mihi tardus erat. Saepe 'vale' dicto rursus sum multa locutus, et quasi discedens oscula summa dedi. Saepe eadem mandata dedi meque ipse fefelli, respiciens oculis pignora cara meis. 60 Denique 'quid propero? Scythia est, quo mittimur', inquam, 'Roma relinquenda est.
Stranica 299 - Carmina cum primum populo juvenilia legi, Barba resecta mihi bisve semelve fuit. Moverat ingenium totam cantata per Urbem Nomine non vero dicta Corinna mihi.
Stranica 257 - Herbaque, quae latuit Cerealibus obruta sulcis, Exserit e tepida molle cacumen humo. Quoque loco est vitis, de palmite gemma movetur : Nam procul a Getico litore vitis abest. Quoque loco est arbor, turgescit in arbore ramus : 15 Nam procul a Geticis finibus arbor abest.
Stranica 297 - Nec patiens corpus, nec mens fuit apta labori, Sollicitaeque fugax ambitionis eram. Et petere Aoniae suadebant tuta sorores Otia, judicio semper amata meo.
Stranica 79 - Est prope purpureos colles florentis Hymetti Fons sacer, et viridi cespite mollis humus. Silva nemus non alta facit ; tegit arbutus herbam : Ros maris, et lauri, nigraque myrtus olent. 690 Nee densae foliis buxi, fragilesque myricae, Nee tenues cytisi, cultaque pinus abest. Lenibus impulsae Zephyris, auraque salubri, Tot generum frondes, herbaque summa tremunt.
Stranica 362 - ... non est in medico semper relevetur ut aeger : interdum docta plus valet arte malum.
Stranica 515 - Nee potes in versum Tuticani more venire, Fiat ut e longa syllaba prima brevis. Aut producatur, quae nunc correptius exit, Et sit porrecta longa secunda mora. His ego si vitiis ausim corrumpere nomen, 15 Ridear, et merito pectus habere neger.
Stranica 208 - Lucretius ignis, casurumque triplex vaticinatur opus, sic sua lascivo cantata est saepe Catullo femina, cui falsum Lesbia nomen erat; nec contentus ea, mullos vulgavit amores, in quibus ipse suum fassus adulterium est.
Stranica 298 - Tibullo tempus amicitiae fata dedere meae. successor fuit hic tibi, Galle, Propertius illi; quartus ab his serie temporis ipse fui.